Dag thuis, dag Houston.
Door: Annemarie
Blijf op de hoogte en volg Annemarie
17 Juli 2010 | Verenigde Staten, Houston
Nog een dag en ik ben weer op Nederlandse bodem. Het is een gek idee dat ik naar huis ga, maar ik laat ook een thuis achter. Heel vaak is de gedachte door mij heen gegaan hoe het thuis is. Hoe voelt om de eerste keer weer over de A28 te rijden en afslag Leusden te nemen. Hoe voelt het om iedereen weer te knuffelen. Is het net zo vertrouwd als dat je drie weken op vakantie bent geweest of is er wel degelijk iets veranderd? Ik vind het spannend en ook wel een beetje eng. Wat als ik echt te Amerikaans geworden ben. Dat ik weer een paar maanden tijd nodig heb om mijn thuis te voelen. Weer opnieuw moet beginnen. Ben ik niet te veel vervreemd van iedereen. Dat ik te erg gewend aan het leven dat ik nu heb. Een hele lange tijd wilde ik echt nog niet naar huis, maar nu mag het wel komen. Het zal wennen zijn aan het begin. Het drukke Nederland. Het gehaast van iedereen. De botte manier van omgaan met elkaar. Geen mensen die om de haverklap hun excuus maken, omdat ze je met hun pink aanraken. Geen mensen die uitgebreid de deur voor je open houden.
En waarom wilde ik zo graag een jaar naar het buitenland. Was het gewoon een kans wat mij leuk leek om te doen. Of was het toch dat ik naar iets op zoek was. Was ik op zoek naar mezelf om te ontdekken wat ik kan en wie ik ben. Het enige wat ik zeker weet is dat ik het kan. Ondanks sommige tegenslagen en dat ik mij soms heel erg alleen voelde. Heb ik er voor mijn gevoel een mooi jaar van gemaakt.
Zoals Floor Faber (van de column en tv serie) zo mooi zei toen ze in Spanje woonde voor een jaar.
Ik snap er niks van, maar dat hoeft ook niet. Als het maar fantastisch is. En dat is het.
Houston ik zal je missen. Met al je lelijke gebouwen, veel te grote auto´s, Starbucks, mijn favoriete winkels, de rodeo en natuurlijk nog zo veel meer. Dag thuis. Ik zal in het vliegtuig gaan met een lach en een traan. En dan kan ik eindelijk iedereen knuffelen. Echt bijkletsen. Veel te veel drankjes drinken in de kroeg en weer beginnen met school. Als ik dit kan dan gaat het komend jaar ook lukken.
Tot maandag! See you soon.
En waarom wilde ik zo graag een jaar naar het buitenland. Was het gewoon een kans wat mij leuk leek om te doen. Of was het toch dat ik naar iets op zoek was. Was ik op zoek naar mezelf om te ontdekken wat ik kan en wie ik ben. Het enige wat ik zeker weet is dat ik het kan. Ondanks sommige tegenslagen en dat ik mij soms heel erg alleen voelde. Heb ik er voor mijn gevoel een mooi jaar van gemaakt.
Zoals Floor Faber (van de column en tv serie) zo mooi zei toen ze in Spanje woonde voor een jaar.
Ik snap er niks van, maar dat hoeft ook niet. Als het maar fantastisch is. En dat is het.
Houston ik zal je missen. Met al je lelijke gebouwen, veel te grote auto´s, Starbucks, mijn favoriete winkels, de rodeo en natuurlijk nog zo veel meer. Dag thuis. Ik zal in het vliegtuig gaan met een lach en een traan. En dan kan ik eindelijk iedereen knuffelen. Echt bijkletsen. Veel te veel drankjes drinken in de kroeg en weer beginnen met school. Als ik dit kan dan gaat het komend jaar ook lukken.
Tot maandag! See you soon.
-
17 Juli 2010 - 23:43
Anne:
Annemarie Pol! Wat je hebt geschreven, dat staat en het klopt als een bus! Ik ben trots op je en bewonder je om wie je bent en wat je doet en hebt gedaan daar mijlen ver weg! Het is een raar idee dat je maandag terug bent, maar ook een fijn idee!
Neem maar goed afscheid van jouw ewetown :) Ik zie je maandag!
Alvast een knuffel ;) x -
19 Juli 2010 - 06:26
Pepie:
Welkom thuis .
Als het goed is sta je op Hollandse bodem.
Liefs Pepie -
20 Juli 2010 - 07:25
Maaike:
Heel goed geschreven! :) -
22 Augustus 2010 - 16:23
Zus:
Ja het is nog steeds een beetje gek om het te lezen en hoe kijk je terug ?? Ik heb altijd tranen in mijn ogen elke x als ik dit weer lees bbrrr... Dikke zoen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
